Ta strona wykorzystuje ciasteczka ("cookies") w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Czy wyrażasz na to zgodę?

Czytaj więcej

Zakwitło dziwidło olbrzymie

Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego jest jedynym miejscem w Polsce, gdzie udało się doprowadzić do zakwitnięcia dziwidła olbrzymiego (Amorphophallus titanum). To wyjątkowe wydarzenie miało tu miejsce po raz drugi!

Dziwidło olbrzymie należy do rodziny obrazkowatych (Araceae) i w naturze rośnie w lasach deszczowych Sumatry. Jego kwiatostan, uważany za największy na świecie, może osiągać 3,5 m wysokości. W uprawie jest nieco niższy, ale wciąż imponuje – zwykle dorasta do około 2,5 m, choć zdarzają się jeszcze wyższe okazy. Kwiat otacza duża pochwa kwiatostanowa o głębokiej, wiśniowej barwie.

Tuż przed kwitnieniem kwiatostan podnosi swoją temperaturę, aby intensywniej rozchodził się jego zapach. Dla ludzi jest on nieprzyjemny, lecz przyciąga muchy padlinożerne, chrząszcze i błonkówki. Sądząc, że znajdą tam gnijące mięso, owady te zlatują się, co umożliwia roślinie skuteczne zapylenie. Najpierw rozwijają się kwiaty żeńskie, a po ich przekwitnięciu – kwiaty męskie. Wszystkie są drobne, a owady przenoszą pyłek z kwiatów męskich na słupki kwiatów żeńskich innej rośliny. W efekcie dochodzi do zapylenia i powstają czerwone owoce, których nasiona rozsiewa dzioborożec żałobny.

Roślina zakwita po raz pierwszy około 10 lat po wykiełkowaniu, a kolejne kwitnienia pojawiają się co 3–6 lat. Kuratorem kolekcji roślin szklarniowych w Ogrodzie Botanicznym UW jest Piotr Dobrzyński.

Dla osób, które nie mogły zobaczyć kwitnienia na żywo, dostępna jest transmisja online:

https://www.youtube.com/live/XEmu5dNQq8c?si=spQ6tQ0ivrX2UKIQ