Wykład dr. Devkiego Nandana z University of British Columbia

24 06 2024
Zapraszamy na wykład otwarty pod tytułem „Leishmania targets host RNA interference machinery to promote its survival”, który wygłosi dr Devki Nandan z University of British Columbia. Wykład odbędzie się we czwartek, 27 czerwca 2024 r., w godz. 15:00-16:30 na Wydziale Biologii UW, ul. Ilji Miecznikowa 1, sala 103/B. Będzie on wygłoszony w języku angielskim.
Dr Devki Nandan jest adiunktem w Division of Infectious Diseases w University of British Columbia. Specjalizuje się w badaniu interakcji między gospodarzem a patogenem, skupiając swoje badania na Leishmania donovani, patogenie wywołującym leiszmaniozę. Bada on jak Leishmania wpływa na makrofagi gospodarza w celu przetrwania i namnażania się. Dr Nandan ma doktorat z biochemii uzyskany na University of Western Ontario.
Streszczenie wykładu:
Leiszmanioza to spektrum chorób wywoływanych przez pasożyty pierwotniakowe z rodzaju Leishmania. Najcięższą formą choroby jest leiszmanioza trzewna wywoływana przez Leishmania donovani. U ludzi, Leishmania zajmuje głównie makrofagi, komórki eliminujące patogeny wewnątrzkomórkowe. Dzięki wieloletnim badaniom stało się jasne, że Leishmania wyewoluowała strategie przetrwania w nieprzyjaznym środowisku makrofagów. Niekodujące RNA (ncRNA) odgrywają kluczowe role w wielu procesach biologicznych i chorobach. Kompleksy białek Argonaut (Ago) z małymi ncRNA są podstawą zjawiska interferencji RNA (RNAi), znanej również jako kompleksy RISCs. Wiadomo, że istnieją wewnątrzkomórkowe patogeny, które celują w system RNAi komórek gospodarza, aby przetrwać.
Niedawno udowodniono, że Leishmania celuje w makrofagowe Ago gospodarza, aby ułatwić swoje przetrwanie. Odkryto, że infekcja Leishmania zwiększała ilość makrofagowego Ago1, co skutkuje wyższym poziomem Ago1 w aktywnych kompleksach Ago, sugerując preferowane użycie Ago1 w RNAi w komórkach zainfekowanych Leishmania. Celowe wyciszenie Ago1 utrudniało wewnątrzkomórkowe przetrwanie Leishmania, co wskazuje na to, że Ago1 jest niezbędne dla patogenezy Leishmania. Aby dalej zbadać rolę makrofagowego Ago1 w patogenezie Leishmania, zastosowano ilościową proteomikę, która wykazała, że ekspresja kilku wcześniej wykrytych białek, związanych z patogenezą Leishmania była zależna od poziomu makrofagowego Ago1. Biochemiczna charakterystyka proteomu i interaktomu makrofagowych Ago, wyizolowanego z zainfekowanych komórek ujawniła, że Leishmania modulowała skład makrofagowych RISCs podczas infekcji. Co zaskakujące, białka Leishmania zostały wykryte jako część kompleksów zawierających Ago gospodarza w zainfekowanych komórkach. Wyniki te sugerują celowanie w główny składnik maszynerii RNAi gospodarza.
Te odkrycia zidentyfikowały Ago1 jako główny składnik maszynerii RNAi w zainfekowanych komórkach oraz nowy i niezbędny czynnik patogenezy, który promuje przetrwanie Leishmania. Dodatkowo wyniki te rozszerzają wiedzę o RISCs w kontekście interakcji gospodarz-patogen.