Publikacja grupy naukowców z UW w „Science of The Total Environment”

Pracownicy Wydziału Biologii opublikowali artykuł w jednym z czołowych czasopism podejmujących tematykę klimatu, środowiska i ekologii „Science of The Total Environment”. Tekst dotyczy długofalowego wpływu pożaru podpowierzchniowego torfowiska niskiego na właściwości gleby organicznej i wtórną sukcesję roślin. To już druga publikacja tej grupy badawczej w Science of The Total Environment w ciągu ostatnich 6 miesięcy.
Poprzednia praca dotyczyła funkcjonowania mokradeł wysokogórskich w Pamirze Wschodnim.

Publikacja „Smouldering fire in a nutrient-limited wetland ecosystem: long-lasting changes in water and soil chemistry facilitate shrub expansion into a drained burned fen” ukazała się w specjalnym wydaniu czasopisma, poświęconym badaniom nad wpływem pożarów na właściwości gleb.

Torfowiska niskie to ekosystemy torfotwórcze, zasilane głównie przez wody gruntowe. na tego typu torfowiskach udział drzew i krzewów jest niewielki, a z powodu niskiej dostępności pierwiastków biogennych dominują tam wyspecjalizowane i często zagrożone gatunki roślin zielnych. Niestety zdecydowana większość torfowisk niskich w Europie została odwodniona, co spowodowało nieodwracalne zniszczenia w tych ekosystemach. na odwodnionych torfowiskach dochodzi nie tylko do zaniku rzadkich gatunków roślin, rośnie także ryzyko pożaru, podczas którego dochodzi do zapalenia się torfu (tzw. pożar podpowierzchniowy).
W artykule badacze ocenili jak zmieniły się właściwości siedliskowe na torfowisku niskim położonym w Biebrzańskim Parku Narodowym, w 12 lat od wystąpienia pożaru podpowierzchniowego. Obszary niewypalone zachowały rośliny zielne, w tym gatunki typowe dla ekosystemów o niskiej dostępności pierwiastków biogennych. na obszarach objętych pożarem doszło do znacznego zwiększenia dostępności potasu i fosforu, co doprowadziło do ekspansji zarośli wierzbowych na obszary wypalone i całkowitego zaniku rzadkich gatunków roślin. Paradoksalnie, w miejscach o najsilniejszym wypaleniu, gdzie spaleniu uległa warstwa torfu o miąższości około 80 cm, spadła dostępność azotu i fosforu, co doprowadziło do stopniowego spadku pokrycia przez zarośla.

Uzyskane wyniki są istotne ze względu na przewidywane zmiany klimatu, prowadzące do zwiększenia częstotliwości występowania i nasilenia susz, podczas których wzrasta ryzyko pożarów torfowisk. Świadkami takich pożarów związanych z suszą byliśmy wiosną tego roku, kiedy to w Biebrzańskim Parku Narodowym spłonęło około 5500 ha mokradeł. w tym wypadku na szczęście pożar miał charakter powierzchniowy, więc skutki nie powinny być tak negatywne, jak te przedstawione w opisanym artykule.

W pracach nad artykułem brali udział naukowcy z Wydziału Biologii: dr Marcin Sulwiński, dr Monika Mętrak, dr Mateusz Wilk oraz prof. Małgorzata Suska-Malawska.

Szczegóły publikacji
Marcin Sulwiński, Monika Mętrak, Mateusz Wilk, Małgorzata Suska-Malawska, (2020) Smouldering fire in a nutrient-limited wetland ecosystem: long-lasting changes in water and soil chemistry facilitate shrub expansion into a drained burned fen. Science of The Total Environment, vol. 749

Publikacja dostępna jest pod adresem
https://authors.elsevier.com/c/1bUa5B8ccoJXQ